Hani oyunlar vardır ya. Parasına değil eğlenmek için oynanır. Bizim ki de parasına değil dostluğa, abi kardeşliğe dayalı bir ortaklık/ ve paylaşım oldu hep. Bitmesini hiçbir zaman istemediğim/istemediğimiz bir ortak oyun gibi. Bir gün bitti. O gün.. Gönlümüzde acısını hissedip ,her bir tanesi değerli güzel anıları ile bırakıp gittiği gün. Hep keyif aldığımız işler yaptık beraber. Yaşımın küçük olması ve tecrübesizliğimi yüzüme vurmadan hep öğrenir gibi dinlerdi beni. Merakla... Herhangi bir konuda işle ilgili kızgın, mutsuz, çaresiz hissederek telefon açar Bakırköy e gider konuşup ofisinden çıktığımda pamuk gibi olur nasıl konulara bu kadar başka ve olumlu açıdan baktığını hep merak ederdim. İmrenir mümkünse uygulamaya çalışırdım. Öylesine zeki ve sabırlıydı ki . Ne bir kelime eksik ne fazla söylerdi. Gediğine koyacak bir taş varsa hemen koyar konuyu toparlar, yoksa alır götürür kendi yanında ...yelkenlisine doldurduğu diğer tayfalar gibi. Yine bir gün başka birileri ile beraber ortak iş yapma kararına vardığında ben o kişilerle neden yapıyoruz. Kendilerine güvenmiyorum dahası sevmiyorum dediğim de bana ''Ders'' niteliğinde bir cevap verdi ve işe koyulduk. Benim hiçbir insanı sevmemek için bir mazeretim yok. Olamaz da. Başlar çalışır alacak dersimiz varsa alırız.Olmazsa da nasip buymuş der yolumuza gideriz. Beraber kazanırsak da Nimetimiz der bölüşürüz. Önyargılardan, ezberden, kalıplardan korkulardan ziyade CESUR YÜREK bir adamın sözleriydi bunlar. Her şeyden öncede benim gibi alacak dersi çok bir yol arkadaşı içinde kısa ders notlarıydı. Allah sana gani gani rahmet eylesin ağabeyim. Öğrendiklerini paylaşan ,öğreten kendine saklamayan Mert ve cesur yüreğiyle yol gösteren ,paylaşan... BİR IŞIĞIMIZI KAYBETTİK SONSUZLUĞA IŞIK OLDU. NURLARLA,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,